وبلاگ طب سنتی طبیب من

درخت توت از درختان بزرگ و مرتفعی است که ارتفاع آن به 20 متر و قطرش به یک متر می‌رسد. این درخت بومی چین است و در چین مرکزی و شرقی به صورت بومی وجود دارد. توت قرن‌ها پیش به اروپا برده شد. این درخت در آمریکا در اوایل دوران استقلال این کشور به عنوان منبع غذایی برای کرم ابریشم مورد استفاده قرار گرفت.

پوست شاخه‌های جوان نیز برای بسته‌بندی و بستن پیوند مورد استفاده قرار می‌گیرد. برگ درخت توت سفید، به عنوان تنها غذای کرم ابریشم، اهمیت اقتصادی ویژه‌ای ‌دارد و گاه درخت توت اساسا به همین منظور کاشته می‌شود.

درخت به (quince)، گیاهی است بصورت درختچه، میوه آن خوراکی و دارای طبیعت معتدل. نوع شیرین و خوب رسیده آن مفرح و مقوی قلب و اعصاب و نشاط آور و مدربول و دارای چند نوع ویتامین مانند ویتامین آ (A) و سی (C) و مقداری مواد قندی و اسیدهای آلی و مواد کانی می باشد. چنانچه میوه شیرین و رسیده به را آب گرفته و این عصاره را با شکرنی حرارت داده به قوام آورند و مقداری گلاب و زعفران به آن بیفزایند این شربت مفرح و مقوی خوبی بوده و هیجانات روحی را نقصان می دهد و مدربول نیز می باشد.

خواص غذایی:

به سرشار از ویتامین‌های A و B و C و همچنین قند و پپتین است. به رسیده، دارای طبیعتی معتدل است، در حالی که دانه آن یا همان به‌دانه طبیعتی سرد و تر دارد. 

خواص درمانی:

به برای درمان بسیاری از بیماری‌ها از جمله عفونت‌های روده‌ای و ورم حاد روده، اسهال مخصوصا از نوع خونی، سوزش مجاری ادرار، تنگی نفس، سردردهای مزمن و التهاب‌های مختلف مفید است. 

می‌گویند با خوردن به، عرق بدن خوشبو می‌شود. 

خانم‌های باردار برای جلوگیری از سقط جنین به مصرف می‌کنند. 

علاوه بر گوشت به، دانه آن نیز اثر شفابخشی برای التهاب‌های دستگاه گوارش و مخاط‌ها، سرفه‌های خشک، سینه درد، تب و گرفتگی صدا دارد ولی مراقب باشید از جویدن و بلعیدن به‌دانه بپرهیزید زیرا به‌دانه، حاوی یک ماده سمی است که برای بدن مضر است. 

بنابراین چند عدد به‌دانه را مدتی در دهان نگه داشته و مرتب بمکید تا لعاب آن خارج شود، سپس بیرون بریزید یا اینکه چند عدد به‌دانه را در آب داغ بخیسانید و از لعاب آن استفاده کنید. 

فواید خوردن به:

- اثرات مثبت بر فکر و ذهن تجدید

- احیای روحیه خوشحال بودن

- از بین برنده افسردگی ناشی از انواع سردردها

- تقویت کننده قلب، کبد و معده

- مفید برای زخم معده

- تحریک کننده اشتها

- نرم کننده سینه

- ادرارآور و کمک به هضم غذا

- جلوگیری از التهاب پلک و استراحت چشمان خسته ؛ به این طریق که چند قاچ به تازه را روی محل درد قرار دهید.

- از بین برنده بوی بد دهان

- مفید برای کاهش وزن، به دلیل دارا بودن مقدار زیادی فیبر. اگر شما قصد افزایش وزن دارید، میوه به را مصرف نکنید.

- ضد سرطان به علت آنکه این میوه دارای آنتی اکسیدان می باشد.

- کمک به پایین آوردن کلسترول خون 

- کمک به پایین آوردن فشار خون، به خاطر دارا بودن پتاسیم

- کاهش خطرات بیماری های قلبی، به خاطر دارا بودن ویتامین ث

- تحقیقات نشان داده است که میوه به ممکن است خاصیت ضد ویروسی نیز داشته باشند.

خواص آب به:

- جلوی خونریزی را می گیرد.

- جلوی تهوع و استفراغ غیر ارادی را می گیرد.

- سردرد را برطرف می کند.

- از بین برنده تشنگی می باشد.

خواص هسته میوه به (به دانه)

- برای درمان ذات الریه، گلودرد، صدای گرفته و خشن مفید است.

- ضد تب

- مفید برای اسهال

- لعاب به دانه برای ترمیم زخم ها و سوختگی پوست در اثر آتش بسیار مفید است.

جویدن به دانه برای رفع کندی دندان ها و برای تقویت نیروی جنسی در گرم مزاج ها مفید است

تمشک میوه ای شبیه شاه توت و توت فرنگی است و به رنگ زرد یا سرخ مایل به سیاه یافت می شود. میوه تمشک ترش مزه بوده و به صورت خام یا پخته، شربت، کمپوت و . خورده می شود. بوته تمشک در مناطق گرم و مرطوب، در جنگل ها و صحراها می روید و گاهی آن را می کارند.

نام های دیگر تمشک، توت وحشی و سه گلی است. ساقه های تمشک نرم و به رنگ قرمز و دارای خارهای دراز است. برگ های آن متفاوت و بیضی شکل و اطراف آن کنگره کنگره و به شکل دندانه های اره ای است.

گل های تمشک به رنگ های سفید، صورتی یا به صورت خوشه در ماه های مرداد پدیدار می شود و تا مهر دوام می آورد.

این درخت از خانواده‌ نخودها و شبیه باقلا به شکل غلاف و نیام بوده و با کمی خمیدگی همراه است. این غلاف ‌ها 10 سانتی ‌متر طول داشته و در هر یک از آن ها بین 3 تا 10 دانه قرار دارد که البته خوردن گوشت اطراف این دانه‌ ها برای ما لذت بخش است؛ به این ترتیب که ابتدا پوست آن را کنده و محتویات نرم دور دانه‌ ها خورده می ‌شود. شاید باور نکنید اما در ایران، این درخت در استان‌ های هرمزگان و سیستان و بلوچستان پرورش می ‌یابد. همان طور که گفتیم، آب و هوای مناسب کشت تمبرهندی اقلیم گرم و مرطوب است و در مناطقی که دارای این آب و هوا باشند، تمبرهندی را می‌ توان، به راحتی پرورش داد."

دکتر صالحی درباره خواص این میوه می ‌گوید: "مهم ‌ترین مواد شناخته‌ شده موجود در تمبرهندی ترکیبات اسیدی از جمله اسید سیتریک، مالیک و تارتاریک و مواد معدنی نظیر پتاسیم و کمی پکتین است. در پوست درخت تمبرهندی نیز مقداری تانن وجود دارد و سرشاخه ‌های جوان و سبز این درخت دارای مقادیر زیادی ویتامین‌ های گروه B است."

این متخصص در ادامه می ‌افزاید: "از قدیم معتقد بودند که تمبرهندی مثل یک ‌ملین و مسهل عمل می ‌کند اما تحقیقات سال‌ های اخیر اثرات دیگری را برای آن به اثبات رسانده اند از جمله این که خاصیت ضد درد، ضد باکتریایی و ضد ویروسی داشته و برای از بین بردن انگل ‌ها و کرم‌ های بدن توصیه می ‌شود. علاوه بر تمامی خواص یاد شده، این میوه یک اشتها‌آور بوده و منبعی از آنتی ‌اکسیدان ‌ها نیز به حساب می ‌آید. ایشان در ادامه اضافه می‌ کند که خوردنش به همراه غذا به هضم آن کمک می ‌کند. به علاوه مصرفش برای کاهش تهوع کمک ‌کننده بوده بنابراین اضافه کردن آن به غذا به خصوص در وعده غذایی افرادی که مشکل گوارشی دارند، توصیه می ‌شود."

پیش از این گفتیم که تمبرهندی آنتی اکسیدان دارد. دکتر صالحی در این باره می ‌گوید، این میوه حاوی مقادیر قابل ملاحظه ای کاروتن، ویتامینC و برخی فلاونوئیدها است. به طوری که می ‌تواند جایگزین خوبی برای ویتامینC در افرادی باشد که دچار کمبود این ویتامین هستند اما فراموش نکنید که خشک شده ی این میوه دارای مقادیر کمتری از این ماده مغذی است.

اگر زیاد سرما می‌ خورید، می‌ توانید برای کاهش دفعات بیماری و بهبودی سریع ‌تر، در میان وعده‌ های تان تمبرهندی میل کنید. در ضمن، اگر دچار گلودرد شده ‌اید، می‌ توانید تمبرهندی را در آب حل کرده و قرقره کنید تا درد گلوی تان به سرعت بهبود یابد.

این متخصص اضافه می ‌کند که بسیاری از اختلالات گوارشی از جمله اختلالات صفراوی با مصرف تمبرهندی برطرف می ‌شود و افرادی که کلسترول خون ‌شان بالا است، می ‌توانند برای کاهش چربی خون شان تمبرهندی بخورند. بنابراین، برای داشتن قلب سالم عادت به خوردن تمبر هندی ‌های خشک شده به دلیل نداشتن حتی مقدار جزیی نمک، به افراد مستعد به خصوص میانسالان پیشنهاد می‌ شود.

تمبرهندی؛ مستقیم یا غیرمستقیم؟

شما دوست دارید تمبر هندی را چطور میل کنید؟ دکتر صالحی می ‌گوید: "تمبرهندی را می ‌توان به دو طریق مصرف کرد. در واقع نحوه استفاده از آن به طور مستقیم و غیرمستقیم است.

بعضی از افراد که خوراکی ‌های ترش را بیشتر می‌ پسندند، آن را به طور مستقیم مصرف می‌ کنند اما می ‌توان به عنوان طعم‌ دهنده و ترش ‌کننده در بسیاری از غذاها هم از آن استفاده کرد. به این منظور باید تمبرهندی را در آب خیسانده و سپس آن را صاف کرد و پس از جدا کردن هسته، آن را خورد." یادتان نرود که می ‌توان فیبرها و آوند های چوبی که در قسمت خوراکی این میوه دیده می ‌شوند را جدا کرد اما در صورت مصرف،‌ مشکلی برای فرد به وجود نخواهد آمد.

همان ‌طور که می ‌دانید هر ماده غذایی می ‌تواند در مراحل مختلف اعم از جمع ‌آوری، تهیه و بسته ‌بندی آلوده شود اما از آن جا که این میوه خود یک ضد میکروب است احتمال آلودگی در آن بسیار پایین است بنابراین با خیالی راحت آن را وارد میان وعده‌های روزانه ‌تان کنید.

پیچ امین الدوله یکی از کهن ترین گیاهان دارویی چند ساله است که بومی کشورهای چین، ژاپن، کره و انگلستان است. به نوشته سایت ehow» گل، غنچه و ساقه آن قسمت اصلی این گل هستند که استفاده دارویی دارد. روغن این گیاه نیز برای درمان بیماری های متعدد به کار برده می شود.

 خواص پیچ امین الدوله:

▪ در داروهای چینی، غنچه های این گل برای درمان علایم تب مورد استفاده واقع می شود.

▪ غنچه های این گیاه سموم بدن را دفع می کند و علایم انواع اسهال را رفع می کند. برای درمان اسهال در طب چینی، غنچه ها را کمی تفت می دهند و سپس مصرف می کنند.

▪ چای این گیاه زخم، ورم چشم، گلو و سینه را برطرف می کند.

▪ چای پیچ امین الدوله سردرد را از بین می برد.

▪ دم کرده تهیه شده از برگ های این گیاه که خاصیت ضدعفونی کننده دارد، به عنوان غرغره و دهان شویه برای بهداشت دهان به کار برده می شود.

▪ عصاره به دست آمده از این گل، سرفه های مزمن، آسم و اختلالات تنفسی را درمان می کند.

▪ چای این گل با عفونت های مثانه مقابله می کند.

▪ چای آن باکتری هایی را که عفونت های سل، سالمونلا ایجاد می کند از بین می برد.

▪ چای این گیاه مجرای تنفسی را باز و حالت تهوع ایجاد شده به علت هپاتیت c را درمان می کند.

▪ روغن آن، حرارت، نفخ و سموم را از خون و کبد دفع می کند.

▪ روغن این گیاه گلودرد، لکه های پوست و جوش های ریز را درمان می کند.

▪ برای از بین بردن خشکی و شکنندگی مو و نرم کردن مو کمی روغن این گل را به شامپو و یا نرم کننده دیگر اضافه کنید.

▪ افزودن چند قطره روغن این گل به آب حمام باعث نشاط می شود.

درخت آن با نام علمی Carica papaya درختی است کوچک دارای یک ساقه به ارتفاع ۴ تا ۱۰ متر و برگهایی بزرگ به ابهاد ۵۰ تا ۷۰ سانتی است. اندازه میوه آن۱۵ تا۴۵ سانت در طول و قطر آن۱۰ الی ۳۰ سانت بوده و رنگ آن موقعی که رسیده باشد زرد کهربایی تا کمی نارنجی است.

پاپایا با طعم خوب و حالت لطیفی که دارد در سالادِ میوه بسیار فوق العاده‌است. از پاپایا پوره نیز تهیه می‌کنند. همچنین پوست کردن و خارج کردن دانه‌های پاپایا آسان است. پاپایه‌های هاوایی از نوع مکزیکی آن معمول تر و خوشمزه ترند. نوع زرد آن که راحتتر ثمر می‌دهد به محض رسیدن آماده خوردن است و بهتر است خنک مصرف شود. نوع سبز پاپایه در اتاق‌های حرارتی پس از چند روز به عمل می‌آید و آمادهٔ خوردن می‌شود. مردم جنوب شرق آسیا پاپایهٔ سبز را پس از خرد کردن و پختن داخل سالاد می‌ریزند.

حفاظت در مقابل بیماریهای قلبی:

پاپایا میوه‌ای است که بسیار برای حفاظت در مقابل گرفتگی رگها و بیماریهای قلبی در افراد دیابتی مفید است. پاپایاسرشار از ویتامینC، ویتامینE  و ویتامین A، که هر سه آنتی اکسیدانهایی قوی هستند، می‌باشد. این مواد مغذی از اکسید شدن کلسترول جلوگیری می‌نماید زیرا هنگامیکه کلسترول اکسید شود،‌می‌تواند به دیواره‌های رگهای خونی بچسبد و باعث حمله قلبی و یا سکته شود.

همچنین پاپایا منبعی از فیبر است که باعث کاهش کلسترول بالا می‌گردد. فولیک اسید نیز درپاپایا یافت می‌شود که برای تبدیل ماده‌ای به نام هموسستئین به اسیدهایی بی‌خطر از خانواده آمینو اسید به نامهای سستئین و یا میتونین نیاز است. زیرا هموسستئین تغییر نیافته در صورت زیاد شدن می‌تواند بصورت مستقیم دیواره‌ رگهای خونی را تخریب نماید و می‌تواند عاملی برای سکته و یا حمله قلبی باشد.

تقویت دستگاه گوارش :

مواد مغذی که در پاپایایافت می‌شود برای جلوگیری نمودن از ابتلاء به سرطان روده نیز مفید می‌باشند. فیبر موجود درپاپایا به سمهای موجود در روده(که باعث ابتلاء به سرطان روده می‌شود) می‌چسبد و آنها را از سلولهای روده خارج می‌کنند. همچنین موادی نظیر فولات،‌ ویتامین C، بتاکاروتن و ویتامین E نیز به کاهش ابتلاء به سرطان روده کمک می‌نمایند.

تاثیرات ضد التهابی:

پاپایا حاوی آنزیمهایی پروتئینی برای هضم می‌باشد که شامل پاپین و ‌چیمپو‌‌پاپین (Chympopapin) است. این آنزیمها به کاهش التهاب ها کمک می‌کند و درمان سوختگیها را سرعت می‌بخشد. بعلاوه، آنتی اکسیدانهایی نظیر ویتامین C، ویتامین E و بتاکاروتن نیز به کاهش التهاب ها کمک می‌نمایند. بنابراین می‌توان متوجه شد که چرا افرادی که از بیماریهایی که بوسیله التهاب ایجاد می‌گردد، مانند آسم و آرتروز استخوانی، رنج میبرند با مصرف این مواد بیماری آنها کاهش می‌یابد.

حفاظت از سیستم ایمنی:

ویتامین C و ویتامین A که بوسیله بدن از بتاکاروتن موجود در پاپایا ساخته می‌شود، برای سلامت سیستم ایمنی و همچنین عملکرد آن مورد نیاز است. بنابراین پاپایامیوه‌ای مفید برای جلوگیری از ابتلا به بیماریهایی مانند عفونت گوش، سرماخوردگی و آنفولانزا می‌باشد.

از دیگر فواید پاپایا می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

* حفاظت از کم‌سویی چشم(ARMD)

*  حفاظت در مقابل آرتروز(ورم مفاصل)

*  تقویت سلامتی ریه

چه نوع پاپایایی انتخاب نماییم و چگونه نگهداری کنیم:

اگر پاپایایی که می‌خواهید انتخاب کنید برای مصرف همان روز است، باید پاپایایی انتخاب کنید که پوست آن نارنجی متمایل به قرمز و صاف باشد.

پاپایا‌هایی که پوستی زرد رنگ دارند، باید چند روز بمانند تا رسیده شوند. پاپایاهای سبز و سفت را فقط در صورتی که می خواهید برای سالاد از آنها استفاده کنید، خریداری نمایید.

پاپایا‌های زردرنگ را می‌توان درون دمای معمولی اتاق نگهداری نمود تا رسیده شوند و اگر مایلید که فرایند رسیده‌شدن زودتر انجام گیرد می‌توانید پاپایا‌ها را در کیسه‌ای در کنار موز قرار دهید. اما پاپایا‌های رسیده باید در یخچال نگهداری شوند و طی یک تا دو روز مصرف شوند.

برخی از کاربردها:

۱-     ریشه و تخم پاپایا ضد کرم است.

۲-     ضماد برگ تازه پاپایا برای التیام زخمها و ورم‌ها ، جوش و کورک مفید است.

۳-     تخم پاپایا قاعده‌آور است.

۴-     برای درمان سنگ کلیه ریشه پاپایا + ریشه آناناس دم کرده میل شود.

۵-     میوه پاپایا منبع بسیار غنی از ویتامین‌ها می‌باشد.

۶-  از شیرابه پاپایا جهت معالجه طحال بزرگ شده استفاده می‌شود.

۷-  از لاتکس یا شیرابه پاپایا برای رفع درد سوختگی پوست بصورت ضماد استفاده می‌شود.

۸-  شیرابه پاپایا برطرف کنندة لک‌های پوست و کک و مک می‌باشد (بصورت مایه).

۹-  ضماد پاپایا برای زگیل و اگزما مفید است.

۱۰-  ضماد پاپایا درمان کننده پسوریازیس است.

۱۱-  پاپایا را به خاطر داشتن کارپائین ، آلکالوئید موجود در برگ و تخم آن با احتیاط مصرف کنید چون ممکن است ایجاد فلج و بی‌حسی مراکز عصبی را نماید و قلب را ضعیف می‌کند.

۱۲-  در چین از گوشت خشک شدة میوه پاپایا برای کاهش وزن استفاده می‌کنند.

۱۳-  برای بدست آوردن شیرابه پاپایا مانند تیغ زدن تریاک می‌باشد شیرابه پس از خروج سفت می‌شود.

۱۴-  شیرابه پاپایا کرم کش است ولی با احتیاط خورده شود.

اترج را به یونانی مارسیسقا و به سریانی اطروغا و در زبان اهالی مصر ریحان النعنع و به هندی بجوژه و به فارسی نوع صغیر آن را نرتج و نوع کبیر آن را بالنگ و به فرنگی لیمونیه گویند و ترنج نیز معرب زبان اهوازی هاست.

ماهیت آن: دو گونه است یکی نوع صغیر است که دو طرف آن باریک است و آن را به فارسی ترنج نامند و گونه دوم کبیر که دو طرف آن چندان باریک نیست , بلکه طرف متصل به شاخ درخت اندکی پهن تر و طرف دوم آن اندکی باریک تر است و این را به فارسی بالنگ نامند و رنگ پوست هر دو نوع آن زرد و طلایی است و بوی آن بسیار خوش است مخصوصاً صغیر آن که البته طعمش تلخ است و بعد از آنکه با دستوری که در کتاب قرابادین ذکر یافت شیرین شد تلخی آن از بین می رود .

گوشت آن سفید و ضخیم و اندکی شیرین است و مغز آن که در میان پرده های ضخیم طولانی که در میان غلاف های بسیار نازک است بسیار پر آب می باشد؛ و تخم آن در کل صنوبری شکل در غلاف سفید است و مغز آن سفید و طعم آن اندکی تلخ می باشد و درخت آن شبیه به درخت لیمو و به بلندی یک قامت تا یک و نیم قامت آدمی و شاخه های آن پهن و درهم و برگ آن اندک پهن بزرگ و خوشبوتر و بزرگ تر از برگ لیمو و نارنج است و اما  گل آن سفید و برگ های آن اندکی ضخیم و باریک است که در وسط آن تارهای باریک زرد رنگ و بسیار خوشبو حتی بهتر از بهار نارنج است و همه قسمت های درخت آن در طب مستعمل است و چون اترج را در نظر می آورند مراد میوه آن است و محل رویش آن بیشتر گرم سیر خصوصاً که مرطوب است.

آووکادو درختی است که ارتفاع آن به حدود 6 متر می رسد و درقسمت های گرم آمریکا و برزیل و غرب هندوستان پرورش می یابد .

منشاء آووکادو آمریکای جنوبی بوده که از آنجا به نواحی دیگر دنیا راه یافته است .

برگهای این درخت ضخیم و سبز و گلهای آن کوچک و سبز رنگ است . میوه آن مانند گلابی و درای پوستی سخت برنگ سبز تیره و یا سیاه است.

در حدود 400 نوع مختلف آووکادو وجود دارد که بعضی از آنها درای پوست صاف و سبز رنگ بوده ولی پوست برخی از آنها سیاه و خشن است .

انگور فرنگی سیاه درختچه‌ای است با شاخه‌های راست و برگ‌های بریده که پشت برگ‌های آن برجسته می‌باشد، گل‌های زرد کمرنگ آن به میوه‌های سیاه تبدل می‌شوند که ارتفاع آن 1/5 تا 2 متر می‌رسد.

باید بدانید این میوه منبع فوق‌العاده‌ی ویتامین C محسوب می‌شود. در واقع هر 100 گرم انگور فرنگی سیاه حاوی 159 تا 200 میلی گرم ویتامین C می‌باشد؛ و این میزان خیلی بیشتر از میوه‌های دیگر است.

انگور میوه‌ای شیرین و لذیذ و از نوع میوه‌های خوشه‌ای است. انگور میوه ای بهشتی است. در احادیث آمده است که امام محمد باقر (ع) فرموده اند:

"چهار میوه از میوه‌های بهشتی هستند، انگور، رطب(خرمای تازه)، انار و سیب."(بحارالانوار/ج14/باب اطعمه و اشربه)

این میوه بهشتی سرشار از ویتامین های A، B و C می باشد. هم چنین دارای مقداری منیزیم، کلسیم، آهن، فسفر و پتاسیم است. 

یک لیوان(160 گرم) انگور سبز یا قرمز بدون هسته حاوی: 110 کالری انرژی، یک گرم پروتئین، 29 گرم کربوهیدرات و یک گرم فیبر می باشد.

انگور، منبع خیلی خوب ویتامین "ث" (28/17میلی گرم)  و منگنز( 11/0 میلی گرم) می باشد. منظور از منبع خیلی خوب یعنی 20 درصد یا بیشتر نیاز روزانه فرد به آن ماده مغذی را برآورده می کند. 

درخت انگور را "تاک" یا "مو" نیز می‌گویند.

نارنگی (نام علمی: 'Citrus reticulata') یکی از میوه‌ها از تیره مرکبات است. نارنگی نسبت به پرتقال کوچک‌تر است، و مزهٔ ترش و شیرین تری دارد.

در پزشکی سنتی ایرانی طبع این میوه را سرد و تر می‌دانند و برای آن خواصی چون مفرح قلب، رافع خفقان، صفرابُر و فرونشاننده لهیب معده و کبد» نام می‌برند. این میوه دارای مقدار زیادی منیزیم است و از این طریق در فعالیت ماهیچه‌ها، دستگاه گوارش و دستگاه عصبی مؤثر است.

نارنگی دارای ویتامین‌های A، B1، B2، C پروتئین، چربی، قند، حاوی مقدار زیادی فسفر، کلسیم است. نارنگی به خاطر داشتن مقدار فسفر و کلسیم بالا، یکی از میوه‌هایی است که در تشکیل استخوان و اسکلت بدن موثر است.

 این میوه پرخاصیت، برای درمان بسیاری از بیماری‌ها، از جمله فشارخون بالا بسیار مفید است. 

برخی از خواص نارنگی عبارتند از:

1- منبع غنی ویتامین C است.

2- منبع غنی بتاکاروتن است.

3- برای کاهش تب و رفع تراکم خون در کبد مفید است.

4- به اعتقاد برخی، به خاطر خاصیت ضدعفونی کننده‌اش، می‌تواند در درمان سیفلیس موثر باشد.

5- دارای مقادیر فراوانی ویتامین A است و برای پیشگیری از سرطان مفید است.

این میوه پرخاصیت، برای درمان بیماری‌‌های زیر مفید است:

• چاقی

• برونشیت

• التهاب ریه

• آسم 

• زکام

• فشارخون بالا

• بیماری‌های مختلف پوستی

توت فرنگی، میوه ای شبیه توت است ولی کمی درشت تر، رنگش قرمز و طعم آن ترش و مطبوع است. بوته اش کوتاه و دارای برگهایی درشت و ساقه هایی باریک و خزنده است که روی زمین می خوابد و ریشه می دواند.

توت فرنگی به صورت وحشی و اهلی می روید و به اسامی چپلک، چپالک، شالکه و چلم نیز خوانده می شود.

این میوه به حالت خود رو در بعضی نواحی شمالی ایران وجود دارد و بعضی اوقات به دلیل خوش طعمی میوه آن را به طور مصنوعی پرورش می دهند.

میوه توت فرنگی به صورت، قرمز، گوشت دار و دارای هسته های ریزی است که از ماه اردیبهشت پدیدار می شود و تا آخر مرداد دوام می آورد.

قسمت هایی که از بوته توت فرنگی مورد استفاده قرار می گیرند، عبارتند از: میوه ، برگ و ریشه .

از دیر باز همه قسمت های این گیاه مصرف دارویی داشته است و از برگ و ریشه آن که حاوی مقدار قابل ملاحظه ای تانن است به عنوان ضد اسهال وادرارآور استفاده می شده است.

توت فرنگی به صورت های گوناگون مورد استفاده قرار می گیرد: خام، جوشانده، مربا، شربت و بستنی.

خرما گیاهی تک‌لپه‌ای و گرمسیری جزو تیره نخل‌ها است که میوه‌اش خوراکی و دارای هسته‌ای سخت و پوست نازک و طعم شیرین که به شکل خوشه‌ای بزرگ از شاخه آویزان می‌گردد و برگهای آن بزرگ است. ارتفاع نخل به ۱۰ تا ۲۰ متر یا بیشتر می‌رسد. به میوهٔ نرسیده خرما، خارَک» یا خرک» یا کنگ(و در زبان عربی، حبابوک») گفته می‌شود. رطب مرحله قبل از رسیدگی کامل خرماست که رطوبت بیشتر و قند کمتری نسبت به خرمای کاملاً رسیده دارد.

میوه خرما جزو میوه‌های سته می‌باشد یعنی تمام قسمت بریکاری آن گوشتی و محتوی مواد غذایی است. خرما از دورانِ باستان در رژیم غذایی انسان وجود داشته است و یکی از قدیمی‌ترین میوه‌های کشت شده توسط انسان بوده است.

خربزه گیاهی از تیره کدوییان که میوه‌اش درشت و شیرین و آبدار است. بوته آن کوتاه و ساقه‌هایش روی زمین می‌خوابد. خربزه گیاهی از خانواده Cucurbitaceae با نام علمی Cucumis melo var.inodorus است.

خربزه دارای مقدار زیادی ویتامین A،C و سلو است. به طورکلی خانواده خربزه شامل انواع گرمک و طالبی نیز می‌شود که البته این دو نوع کم آب تر از خربزه هستند. و بهترین نوع آنها شیرین ترین و کم تفاله ترین آنهاست به طوری که به راحتی در دهان آب شوند. طالبی شیرین برای اغلب بیماری‌ها تجویز و خوردن آن به هضم غذا کمک می‌کند و گرمک برای یرقان و یبوست مفید است.

یکی از میو های جنوب شرقی آسیا و بومی مای و اندونزی و تایلند است. در زبان مالیایی به معنی میوه مودار است که بر گرفته از شکل ظاهری آن است.

رامبوتان میوه ای گرمسیری است که با نام علمی سرخالوی مژکی (nephelium lappaceum) شناخته شده است.

این میوه بومی مناطق استوایی بوده و کشورهای آسیای جنوب شرقی مانند مای و ویتنام، مهمترین تولید و صادرکنندگان آن به سراسر جهان به شمار می روند.

این میوه شیرین و آبدار است و مزه آن شبیه به انگور ست ودارای هسته ای بزرگ می باشد.میوه آن شباهت زیادی به میوه لایچی و لونگان دارد.

رامبوتان به صورت خام و کنسرو شده ویا آب میوه در فروشگاه ها به فروش می رسد.

میوه رامبوتان شکلی تقریبا کروی دارد و مودار است. نام رامبوتان نیز به زبان مایایی معنی "میوه مودار" می دهد. موهای پوسته رامبوتان نازک و نرم بوده، خار مانند نیستند و به پوست و دست آسیب نمی رسانند. اندازه هر میوه بالغ نصف کف دست است.

همچنین میوه ها قبل از رسیدن به رنگ سبز روشن می باشند.

رامبوتان به شکل خوشه ای روی درخت خود می روید و در دو رنگ زرد و قرمز موجود است.

رامبوتان زرد طعمی ترش و شیرین و رامبوتان قرمز مزه شیرین دارد.

برای مصرف هر دو گونه، با برش دادن پوسته رنگی، آن را جدا کرده و گوشته سفید (گاهی متمایل به صورتی) و آبدار میوه را میل می کنند.

داخل میوه هسته ای به رنگ قهوه ای روشن و به قطر 2 سانتی متر وجود دارد.

درخت رامبوتان بومی مناطق استوایی بوده، ریشه عمیقی ندارد، بعد از 2 الی 3 سال از زمان کاشت میوه می دهد و تا 8 الی 10 سال قدرت باردهی دارد.

میوه رامبوتان را اغلب به صورت خام مصرف می کنند و به خاطر رنگ سفید آن کمتر در سالاد های میوه مورد مصرف قرار می گیرد.

این میوه سرشار از ویتامین C و کلسیم بوده و همچنین دارای آهن و فیبر است، به همین جهت خوردن آن برای افراد دارای کم خونی ناشی از فقر آهن هم توصیه می شود.

هر عدد رامبوتان حدود 59 الی 60 کالری دارد.

رامبوتان حاوی فسفر،آهن، چربی، پروتئین، ویتامین سی، کربوهیدرات و غیره است و پوست آن حاوی تانن و ساپونین می باشد. بومیان از این میوه در درمان برخی بیماریها مانند کم خونی فقر آهن نیز استفاده می کنند. همچنین از میوه تازه آن در درمان انگلهای روده ای استفاده می شود.

این میوه در طب سنتی مای و اندونزی برای صدها سال به عنوان درمانی برای دیابت، فشار خون بالا و بیماری های مختلف به کار گرفته شده است . 

علاوه بر آنتی اکسیدان ها به دست آمده در بتا کاروتن و ویتامین سی، پژوهشگران در دانشگاه چیانگ مای در تایلند نشان داده اند که پالپ rambutan ، دانه و پوست آن حاوی آنتی اکسیدان هایی به نام فلاونوئید است که برای کاهش کلسترول مفید بوده و دارای ویژگی های ضد سرطانی ، ضد التهابی می باشند. یکی از ترکیبات آلی دیگر موجود در پوست ، اسید گالیک است، که با خواص آنتی اکسیدانی ضد سرطان می باشد. 

 در کنگو نیز مانند شرق آسیا از  قسمت های مختلف گیاه استفاده درمانی می شود:

درمان اسهال خونی:

برای درمان اسهال بومیان مقداری پوست رامبوتان را با سه فنجان آب مخلوط کرده و می جوشانند وقتی سیاه رنگ شد و تقریبا نصف آب اولیه باقی مانده جوشانده را از روی حرارت برداشته و اجازه می دهند خنک شود و روزی سه وعده میل می کنند.

تقویت موها:

برای تقویت موها مقداری برگ رامبوتان را با آب معمولی مخلوط کرده و برگها را در آب تحت پرس فشار می دهند تا عصاره برگها خارج شده و از محلول برای شستشوی موها استفاده می کنند.

درمان تب:

پمقداری وست خشک شده رامبوتان را در چند فنجان آب می جوشانند و پس از اینکه مخلوط خوب جوشید روزی سه بار برای رفع تب استفاده می کنند.

درمان دیابت:

پنج دانه رامبوتان را خشک کرده، بو داده و سپس سرخ می کنند سپس آنها را پودر می کنند و با یک لیوان آب داغ مخلوط می کنند پس از سرد شدن در وعده های مختلف به طور مداوم استفاده می کنند.

زغال‌اخته یا زغال (نام علمی: Cornus mas) درختچه بلند یا درخت کوچک برگریز (خزان‌کننده) از خانوادهٔ گیاهان گلدار دولپه‌ای و تیرهٔ زغال‌اخته‌ایان است که درخت آن در ایران به بلندی ۸ متر و قطر ۱۵ تا ۱۹ سانتی‌متر می‌رسد. این گیاه بومی غرب آسیا تا جنوب اروپا (ایران، آذربایجان، ارمنستان، آسیای جنوب غربی و اروپای جنوبی) است. میوهٔ آن نیز زغال‌اخته یا زغال نامیده می‌شود. 

پوست تنه این درخت قهوه‌ای است و برگ‌هایش تخم‌مرغی شکل با انتهایی نوک‌دار و پشت‌برگ کمرنگ است. هر برگ سه تا پنج رگبرگ دارد. گل‌های زغال‌اخته کوچک، زردرنگ و زودرس هستند و در پایان زمستان بر درخت پدیدار می‌شوند. میوه آن شفت آویزان و به‌شکل بیضی کشیده و به رنگ سرخ تیره و به درازای تقریباً ۱۲ میلی‌متر می‌باشد. در ایران این درخت بیشتر در ارسباران و هیر (قزوین) می‌روید. 

خرمالو درختی از گیاهان گلدار دولپه‌ای است که در راسته خلنگ‌سانان و تیره خرمالوئیان قرار می‌گیرد. خرمالو رسته‌ای است که تقریباً دارای ۵۰۰-۴۵۰ گونه برگریز و درختان همیشه سبز می‌باشد. بیشتر این گونه‌ها بومی مناطق گرمسیر هستند و تنها تعداد کمی از آنها در آب و هوای معتدل گسترش دارند. میوهٔ این گیاه که خوراکی است نیز خرمالو» نامیده می‌شود. نام خرمالو ترکیبی است از دو واژهٔ خرما و آلو.

خرمالو سرشار از ویتامینA  و بتاکاروتن است. همچنین دارای مقدار قابل توجهی ویتامین های B1  ، B2  ، B3  و C می باشد. در ضمن این میوه خوش رنگ و خوش طعم دارای مواد معدنی ضروری برای بدن مانند کلسیم ، گوگرد ، آهن ، فسفر ، منیزیم  و پتاسیم است.

هر یک از مواد معدنی فوق نقش مؤثری در سلامتی و تندرستی بدن ما دارند. اگر خرمالو به خوبی رسیده باشد، برای کودکان نیز میوه ای مفید محسوب می شود و در رشد و نمو آنها مؤثر است. در ضمن خرمالو میوه اشتها آوری است.

 کلسیم در رشد کودکان و حفظ انرژی برای بزرگسالان مؤثر است. آهن عنصر اصلی خون سازی ، و پتاسیم اشتها آور و شستشو دهنده کلیه و کبد می باشد. این میوه در افراد مبتلا به نقرس و بیماری های کبدی و کلیوی بسیار مؤثر است.

موادقندی خرمالو شامل لوو و گلوکز است و با آن که مقدار آن 20 درصد است، برای مبتلایان به بیماری قند ، زیان بخش نیست.

خرمالو حاوی مقدار زیادی پکتین است. پکتین یکی از انواع فیبرهای محلول در آب است که باعث کاهش چربی های خون می شود.

اسیدهای موجود در خرمالو عبارتند از:

اسید مالیک، اسید سیتریک و اسید تارتاریک. سلو موجود در خرمالو به طور نسبی کم است و از این نظر هضم آن آسان تر می باشد.

خرمالو دارای مقدار کمی تانن می باشد که گاهی ممکن است موجب یبوست شود.

همان طور که ذکر شد، خرمالو سرشار از ویتامینA است. چنانچه این ویتامین به مقدار کافی به بدن نرسد، نه تنها قدرت بینایی را کم می کند، بلکه باعث شکننده شدن پوست، ناخن و موها می شود. همچنین در میزان هوش و سلامت بدن نیز اختلال ایجاد می شود.

می توان از آب خرمالو برای درمان زخم ها استفاده کرد. همچنین این میوه برای آفت دهان و گلودرد بسیار مفید است. مصرف این میوه با ارزش به همه شما توصیه می شود.

طرز تهیه یک ماسک را برای پوست های خشک که از خرمالو در تهیه آن استفاده شده است:

موادلازم:

یک قاشق غذاخوری کته بدون روغن و نمک

یک قاشق مرباخوری روغن بادام شیرین

یک چهارم خرمالو ی رسیده و له شده

یک تکه کوچک خیار با پوست

  طرز تهیه:

تمام مواد را با هم  در مخلوط کن بریزید  و خوب مخلوط کنید. مواد را به مدت 10 دقیقه بر روی پوست خود بمالید، سپس با آب ملایم بشویید.

بادام (Amygdalus) نوعی میوه است، که درخت آن بومی نواحی خاورمیانه و جنوب آسیا می‌باشد. در اصل بادام جزو مغزهای حقیقی به حساب نمی‌آید، بلکه از انواع شفت هاست که دارای یک پوسته بیرونی و یک پوشش درونی سخت است که دانه (مغز) در درون آن قرار می‌گیرد. ارتفاع درخت بادام ۴ تا ۱۰ متر است و قطر آن نیز می‌تواند به بیش از ۳۰ سانتیمتر برسد. بزرگترین کشورهای تولید کننده بادام در دنیا ایالات متحده آمریکا و اسپانیا هستند. ایران با تولید ۶٪ در رتبه پنجم تولیدکنندگان این میوه قرار دارد. ۴۹٪ دانه بادام را روغن تشکیل می‌دهد که ۶۲٪ آن اویئیک اسید غیر اشباع، ۲۴٪ لینولئیک اسید غیراسباع، و ۶٪ آن پالمیتیک اسید اشباع است. مقدار انرژی موجود در هر ۱۰۰ گرم مغز بادام، ۵۷۶ کیلوکالری است. کاشتن درخت بادام در باغچه خانه راحت است. می‌توانید آن را در فصل زمستان بکارید تا بهار جوانه بزند. مراقب باشد که گیاه‌تان باید نور خورشید ببیند و در فصل تابستان هفته‌ای یک بار آبیاری شود بهترین نوع این محصول در شهرستان تسوج از آذزبایجان شرقی یافت میشود .

1- پایین آورنده کلسترول بد( LDL ) و کاهش دهنده بیماری های قلبی:

بادام دارای مقدار زیادی چربی است، اما از نوع غیر اشباع! این چربی خطر بیماری های قلبی را کم می کند. تحقیقات نشان داده است که تمامی مغزهای خوراکی، بیماری های قلبی و کلسترول بد را دور می کنند. 

مطالعه ای نشان داده است، افرادی که 5 بار در هفته آجیل می خورند،50 درصد احتمال خطر برای بیماری های قلبی را از خود دور می کنند.

2- بادام، آنتی اکسیدان است:

ویتامین E در پوست بادام وجود دارد. این ویتامین، یکی از انواع آنتی اکسیدان ها می باشد. فواید آنتی اکسیدان ها در بدن بسیار زیاد است. آنتی اکسیدان ها جلوی برخی امراض را می گیرد، از جمله: سرطان، بیماری قلبی، فراموشی، آایمر، خوب عمل نکردن سیستم ایمنی، آب مروارید چشم(کاتاراکت)، ضعیف شدن ماهیچه ها و هم چنین بر سلامتی پروستات اثر می گذارند و از تخریب سلول ها و DNA جلوگیری می کنند.

3- از گرفتگی عضلانی جلوگیری می کند:

بادام دارای منیزیم و پتاسیم است. هنگامی که به مقدار کافی منیزیم در بدن باشد، در خون جریان می یابد و اکسیژن و مواد مغذی را سریع تر حمل می کند و جلوی افزایش ضربان قلب را می گیرد. بادام بسیار بیشتر از جو یا حتی اسفناج، منیزیم دارد.

پتاسیم در انقباض عضلات، به جریان درآوردن اعصاب، متعادل کردن فشار خون و عملکرد بهتر قلب نقش دارد.

4/1 فنجان بادام دارای 99 میلی گرم منیزیم و 257 میلی گرم پتاسیم می باشد.

4- به کاهش وزن کمک می کند:

بسیاری از افراد به خاطر افزایش وزن، بادام نمی خورند. در حالی که متخصصان تغذیه به این نتیجه رسیده اند، افرادی که حداقل 2 بار در هفته آجیل می خورند، نسبت به آنها که اصلا و یا به ندرت آجیل می خورند، بیشتر وزن کم می کنند. 

5- هر روز، بادام بخورید تا انرژی داشته باشید و از سلامتی خود لذت برید:

این ماده غذایی به خاطر دارا بودن ویتامین ها و پروتئین و آهن ، انرژی مورد نیاز بدن را افزایش می دهد. 

همان طور که می دانید، آهن یکی از اجزاء مهم هموگلوبین می باشد و نقش هموگلوبین، حمل اکسیژن در خون است. لذا آهن کمک می کند که سلول ها اکسیژن مورد نیاز خود را دریافت کنند و کمبود آن موجب خستگی و ضعف در انجام کارها می شود.  

موسسه غذا و دارو برای حفظ سلامتی بدن دریافت روزانه 18 میلی گرم آهن را توصیه می کند. اما باید توجه داشت که زیادی آهن خطرناک می باشد و می تواند قلب، کبد و لوزالمعده را از کار بیندازد.

6- جلوگیری از سرطان:

بادام دارای مقدار زیادی کلسیم و پروتئین می باشد. 100 گرم بادام تازه در حدود 20 گرم پروتین و 240 میلی گرم کلسیم دارد. کلسیم و فیبر موجود در بادام، کاهش دهنده سرطان روده بزرگ می باشد. اسید فولیک در بادام، باعث کاهش سرطان دهانه رحم می گردد.

7- منبع انرژی:

بادام محتوی مقدار زیادی چربی های غیر اشباع، فیبر، پروتئین گیاهی، روی، مس و منیزیم می باشد. بادام دارای انواع ویتامین ها می باشد که به سوخت و ساز کربوهیدرات ها کمک می کند و یکی از منابع انرژی برای مغز می باشد. 

4/1 فنجان بادام، 45 درصد منیزیم روزانه و 20 درصد مس روزانه و 17.6 درصد ویتامین B2 روزانه را تامین می کند. همچنین4/1 فنجان بادام، 7.62 گرم پروتئین بیشتر از پروتئین یک عدد تخم مرغ دارد.

8- جلوگیری از سنگ کیسه صفرا 

9- کاهش دهنده قند خون و بیماری دیابت  

10- تقویت عملکرد ریه :

به طور کلی، بادام جلوی برخی بیمای های تنفسی از قبیل: تنگی نفس، برونشیت مزمن و امفیزم( اتساع و بزرگی عضوی در اثر گاز) را می گیرد.

سلنیوم، در بادام و آجیل یافت می شود. سلنیوم نیز یک آنتی اکسیدان می باشد. 

11- استحکام استخوان ها:

بادام محتوی مقدار زیادی چربی غیر اشباع و بسیاری از مواد مغذی می باشد، از جمله: کلسیم و منیزیم. این عناصر برای استحکام استخوان ها استفاده می شوند. 

مقدار کلسیم در 25-20 عدد بادام بیشتر از 4/1 فنجان شیر است. پس برای جلوگیری از پوکی استخوان یک منبع غنی می باشد.

خانم های باردار توجه کنند!

اگر شما باردار هستید و یا قصد بارداری دارید، بادام منبع اسید فولیک است. همان طور که می دانید، این ویتامین عمل ساخت و نگه داری سلول ها را برعهده دارد. این وظیفه در هنگام تقسیم سلولی و رشد بسیار مهم است ، پس برای ن باردار و نوزادان بسیار مهم است. اسید فولیک در تکامل رشد جنین بسیار با اهمیت می باشد. رشد طناب نخاعی و مغز جنین در گرو وجود اسید فولیک می باشد.

اغلب نی که می خواهند باردار شوند و ن باردار باید مکمل اسید فولیک مصرف کنند. پس بادام، یادتان نرود!

درخت زردآلو بومی نواحی چین است و هنوز هم به صورت وحشی در این مناطق می روید. این درخت در اوایل قرن اول میلادی به آسیا و اروپا راه یافت. ارتفاع درخت زردآلو تا 6 متر هم می رسد . برگ های آن مانند قلب نوک تیز و به رنگ سبز روشن مایل به زرد می باشد . گل های زردآلو درشت و به رنگ سفید متمایل به قرمز است . میوه آن گوشتی و زرد رنگ ، با طعمی مطبوع و شیرین بوده که در اواسط تابستان می رسد. هسته زردآلو صاف ، قهوه ای و بیضی شکل است. در داخل هسته مغز آن قرار درد که طعم آن گاهی شیرین و گاهی تلخ می باشد. 

مواد مغذی موجود در زردآلو و اثرات مفید آنها :

1. این میوه سرشار از ویتامین های A و C و آهن است.

2. مواد مغذی موجود در زردآلو از چشم ها و قلب حفاظت می کنند و فیبر موجود در آن بر علیه بیماری ها مبارزه می کند. 

3. زردآلو منبع غنی بتاکاروتن (پیش ساز ویتامین A ) است.

4. زردآلوهایی که رنگ نارنجی تیره دارند، حاوی بتاکاروتن بیشتری هستند. مواد غذایی حاوی بتاکاروتن باعث کاهش خطر بروز بیماری های قلبی، سکته ، آب مروارید و بعضی سرطان ها می شوند. 

5. مقادیر بالای بتاکاروتن و لیکوپن موجود زردآلو باعث می شود غذای مفیدی برای حفظ سلامتی قلب باشد. این دو ماده بعنوان آنتی اکسیدان، از اکسیداسیون LDL- کلسترول و بروز بیماری قلبی جلوگیری می کنند.

6. بتاکاروتن در بدن ، به ویتامین A تبدیل می شود . پس می توان گفت زردآلو منبع غنی ویتامین A است که در حفظ بینایی چشم موثر است و بعنوان یک آنتی اکسیدان قوی جلوی تخریب سلول ها توسط رادیکال های آزاد را می گیرد.

7. رادیکال های آزاد، عدسی چشم را تخریب می کنند و باعث بروز آب مروارید می شوند یا اینکه ذخیره ی خونی چشم ها را از بین برده و باعث تخریب بافت چشم می شوند.

8. زردآلو حاوی فیبرهای محلول در آب است. مطالعات نشان می دهد مصرف فیبرهای محلول باعث حفظ قند خون در مقدار طبیعی و کاهش کلسترول خون می شود. فیبر موجود در زردآلو از بروز یبوست و بیماری های روده ای جلوگیری می کند.

9. برگه زردآلو سرشار از پتاسیم است. مصرف مواد غنی از پتاسیم باعث تنظیم فشارخون می شود.

10. زردآلوی رسیده به علت دارا بودن ویتامین های گروه B برای درمان بیماری های عصبی و روحی ، 

بی خوابی، خستگی شدید، گیجی، فراموشی و . مفید است. 

11. میوه و هسته شیرین زردآلو به علت دارا بودن ویتامین C برای تقویت بدن، رفع اختلال در رشد کودکان، جلوگیری از خونریزی لثه موثر است.

12. زردآلو به علت داشتن آهن در خون سازی موثر است. 

سایر خواص درمانی زردآلو :

تصفیه کننده خون است. عروق را باز می کند . ملین است . 

بوی بد دهان را رفع می کند. تب بر است . به علت داشتن کبالت برای کم خونی مفید است . التهاب مفاصل را برطرف می کند. ضد نرمی استخوان است . برای قلیایی کردن بدن مفید است. 

همچنین :

• زردآلو به علت داشتن مقداری اسید سالسیلیک ، برای درد مفاصل و رماتیسم مفید است.

• زردآلو، خنک و اشتها آور است.

• زردآلو، باعث رفع تشنگی و عطش می شود.

• برای رفع یبوست و بواسیر مفید است.

• مصرف برگه زردآلو سبب هضم غذا میشود و از یبوست جلوگیری میکند. برای مصرف برگه ، ابتدا آن را با آب بشویید . سپس آن را در آب خیس کنید و بگذارید یک شب بماند. سپس یک دانه لیموترش در آن بیندازید و صبح ناشتا ، برگه خیس خورده را همراه با آب آن میل کنید که برای رفع یبوست بسیار مفید است.

• حرارت درونی بدن را پایین میآورد.

 

تذکراتی در مورد مصرف زردآلو :

* از زیاده روی در مصرف زردآلو خودداری کنید ، زیرا مصرف زیاد آن در هضم مواد غذایی ایجاد اختلال کرده و دچار اسهال می شوید.

* افرادی که ناراحتی کبدی دارند، باید از زیاد خوردن زردآلو پرهیز کنند.

* هسته تلخ زردآلو مواد سمی به نام اسید سیانیدریک و اسید پروسیک دارد . لذا خوردن هسته تلخ زردآلو خطرناک است.

* مصرف زیاد زردآلو باعث ایجاد لک های سفید پوستی می شود.

* زردآلو از نظر طب قدیم ایران سرد و تر است ، لذا برای سرد مزاجان مضر است. 

* کسانى که دچار سوزش یا نفخ معده هستند، از مصرف زیاد زردآلو پرهیز کنند.

* زردآلو به طور کلی دیرهضم و نفاخ است . بنابراین اشخاص مسن و کودکان باید از خوردن زیاد آن پرهیز کنند .

* زردآلو را همیشه قبل از غذا بخورید و هسته اش را نیز همراه آن مصرف کنید ، زیرا هسته شیرین زردآلو ضد نفخ بوده و هضم آن را آسان می سازد .

* این میوه را هنگام ناشتا وبا معده خالی نخورید، زیرا سبب دل پیچه مى شود.

* زردآلوی کال و نرسیده دیرهضم و نفاخ است . همچنین ترشح اسید معده را افزایش می دهد و باعث ترش کردن معده می شود.

* هرگز زردآلو را بعد از غذاهای سنگین نخورید.

* بعد از خوردن زردآلو آب سرد ننوشید یا با آب سرد استحمام نکنید، زیرا باعث ایجاد گاز و نفخ در معده می شود.

* اگر بعد از خوردن زردآلو دچار سنگینی و نفخ معده شدید ، فوراً مقداری زیره را دم کرده و میل نمایید یا مقداری عرق زیره یا عرق نعنا بخورید.

 

خواص درمانی هسته و برگ زردآلو:

هسته زردآلو از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک ، و برگ و گل آن سرد و خشک است .

• هسته زردآلو تقویت کننده قوای جنسی است.

• اگر چند قطره از روغن هسته را در گوش بچکانید ، صداهای گوش را از بین برده و سنگینی گوش را درمان می کند.

• روغن هسته برای نرم کردن پوست مفید است .

• روغن هسته اگر تلخ باشد ، کرم معده و روده را از بین می برد.

• روغن تلخ هسته ورم مقعد را از بین برده و سنگ مثانه را خرد می کند.

• دم کرده برگ زردآلو برای قطع اسهال مفید است .

• برای تسکین درد گوش ، چند قطره از دم کرده برگ زردآلو را در گوش بچکانید . 

 

از زردآلو میتوان برگه ، کمپوت و نکتار زردآلو تهیه کرد:

برای تهیه نکتار زردآلو ، مقداری زرد آلوی رسیده و سالم را در مخلوط کن بریزید. سپس کمی آب ، یخ و شکر به آن بیفزایید و آن را مخلوط کنید. با این مخلوط خنک و خوشمزه می توانید از میهمان  گرمازده ی خود در فصل تابستان پذیرایی کنید. 

زاالک در ایران از جمله در بلندی‌های بالای ۲۵۰۰ متر در استان کهکیلویه و بویراحمد، استان فارس استان و اصفهان به خصوص شهرستان نجف آباد می‌روید. این گیاه در استان آذربایجان شرقی و استان کردستان و شمال استان آذربایجان غربی هم به وفور یافت می شود.

این گیاه را در زبان ترکی یمی شان» گویند. در زبان کردی به آن بلچ (Belch) و گویژه نیز می گویند. و در نجف آباد به کوج معروف است.

این گیاه دارای دونوع سفید و قرمز (شغالی) می باشد.

زاالک میوه‌ای پاییزی است که این روزها در بازار میوه‌فروشان بسیار به چشم می‌خورد. این میوه اگرچه جثه‌ای کوچک دارد ولی بسیار پرفایده و مغذی است و به رنگ‌‌های زرد و نارنجی در اکثر نواحی معتدل می‌روید. 

در اغلب کشورهای اروپایی خصوصا آلمان برای درمان بی‌نظمی ضربان قلب ‌ از گیاه زاالک استفاده می‌شود. همچنین زاالک در درمان آنژین و تصلب شرایین (سفت شدن دیواره رگ‌ها)‌ بسیار کاربرد دارد. این میوه به علت غنی بودن از اسید تارتاریک و اسید مالیک نیز در مواقع کم‌خونی و سل اثر نیکویی دارد. زاالک به دلیل آن که دارای مقدار زیادی تانن است بسیار قابض بوده و می‌توان آن را جهت درمان اسهال‌های خونی به کار برد. 

البته نوع کوهی آن قابض‌تر از سنجد است و از خونریزی معده نیز جلوگیری می‌کند. بد نیست بدانید در شمال ایران گونه‌های وحشی زاالک به شکل خودرو در جنگل‌ها می‌روید که به آن ولیک» گویند. رنگ زرد و صورتی این میوه در بدن تبدیل به ویتامینA می‌شود و بسیار اشتها را زیاد می‌کند. البته این میوه را وقتی که کاملا رسیده و رنگ انداخته مصرف کنید تا دچار ناراحتی‌های گوارشی ناشی از خام بودن میوه نشوید. 

نارسی این میوه نیز فوایدی دارد و می‌تواند التهاب معده و صفرا را برطرف کند. خشک‌شده این میوه نیز بسیار در مقاصد طبی استفاده می‌شود.

زاالک اگر به خوبی خشک شود تنها مقداری از ویتامینC خود را از دست می‌‌دهد ولی دیگر ترکیبات شیمیایی خود را حفظ می‌کند. لذا برای نگهداری زاالک خشک باید آن را در محلی که هوایش دائما عوض می‌شود نگه داشت.

البته در مقایسه، میوه تازه زاالک اثرات نیکوتری دارد و می‌‌تواند به ازدیاد شیر مادران شیرده و افزایش کیفیت آن بیفزاید. یکی از مواد مفید موجود در زاالک فلاونوییدهایی می‌‌باشند که نسبت به رنگ میوه شدت اثرات آنتی‌اکسیدانی آنها تغییر می‌کند. میوه‌های قرمزرنگ دارای اثر قوی، صورتی اثری ضعیف و زرد اثر ضعیف‌تری دارند. علاوه بر میوه زاالک از گل آن نیز برای درمان استفاده می‌شود. گل زاالک برای درمان تشنج مفید بوده و حرکات نامنظم قلب را تنظیم می‌کند. لذا دم‌کرده آن برای درمان بیماری‌های مزمن قلب استفاده می‌شود.

توجه:

زاالک رسیده برخلاف جثه ریزش از مقدار قند بالایی برخوردار است. به گونه‌ای که در 100 گرم آن 70 کالری انرژی نهفته است. لذا افراد دچار اضافه وزن و بیماران قندی باید در مصرف آن محتاط باشند.

آسِرولا میوه‌ای گرمسیری است که در هند غربی و شمال آمریکای جنوبی می‌روید. این میوه در هندوستان نیز کشت می‌شود. آسرولا میوه‌ای با طعم شیرین و دارای مقدار بسیار زیادی ویتامین ث می‌باشد.

این میوه از تیرهٔ مالپیگیاسه (Malpighiaceae) است.ویتامین ث موجود در آسرولا در قرص ضدچروک ایمدین استفاده می‌شود و در ساخت کلاژن‌های جدید کاربرد بسیار زیادی دارد.

آسرولا، نوعی میوه بوته ای به رنگ قرمز و با طعم ترش است. این میوه بومی کارائیب و آمریکاست.

 

به گزارش ehow»، ارزش غذایی این میوه بالا و سرشار از ویتامین c است. ویتامینC سموم را از بدن دفع می کند.

ویتامین C موجود دراین میوه از بدن در برابر عفونت محافظت می کند و از ه شدن خون پیشگیری می کند و خطر بروز سرطان و بیماری های قلبی را کاهش می دهد.مس موجود در آن در جذب آهن به بدن کمک می کند.

به علت داشتن ماده معدنی مانند پتاسیم، کلسیم، آهن، فسفر، روی، منیزیم و منگنز به سوخت و ساز بدن کمک می کند.

مصرف این میوه که کم کالری و کم چربی است، برای افرادی که به سلامت خود اهمیت می دهند بسیار مفید است.

منبع عالی ویتامین A  و بتاکاروتن است و در نتیجه با آکنه مقابله می کند و قدرت بینایی را بهبود می بخشد. علاوه بر آن به پوست طراوت می بخشد.

خاصیت منقبض کننده، ضد التهابی و ضد قارچی دارد.

این میوه برای عملکرد روده بزرگ مفید است و مانع از بروز یبوست می شود.

ویتامین C موجود در یک آسرولای کوچک ۶۵برابر ویتامین C موجود در پرتقال است.

از بروز سرماخوردگی، ناراحتی دندان و ریزش مو پیشگیری می کند.این میوه تاثیر داروی ایبوپروفن یا آسپرین را دارد.

میزان بالای پتاسیم آن روحیه فرد را بالا می برد، عملکرد قلب را منظم و فشار خون را کنترل می کند.

آلوچه (نام علمی:Prunus cerasifera) میوه ایست از خانوادهٔ آلوها که بومی اروپا و آسیا می‌باشد.گونه‌های وحشی آن دارای شاخه های بلند و درختهای کوچک هستند که بلندی آنها به ۶ تا ۱۵ متر می‌رسد. درخت آلوچه خزان پذیر است. طول برگ‌های درخت آلوچه به ۴ تا ۶ سانتیمتر می‌رسد. این درخت یکی از نخستین درخت‌هایی است که در فصل بهار در اروپا و خاورمیانه شکوفه می‌دهد. آغاز شکوفایی این درخت در ایران تقریبا اوائل اسفند ماه است. شکوفه‌های این درخت سفیدرنگ و پنج پر هستند که قطر آنها ماگزیمم به ۲ سانتیمتر می‌رسد. میوهٔ این درخت، آلوچه، دارای هسته است و قطر میوه به ۲ تا ۳ سانتیمتر می‌رسد و رنگ آن زرد یا قرمز است و خوراکی می‌باشد. میوهٔ درخت آلوچه در ایران در اواخر خرداد ماه کاملا رسیده می‌شود.

ادامه مطلب

آلبالو (فارسی شرقی:آلوبالو) نام درخت و میوه‌ای است بومی جنوب غرب آسیا و اروپا با (نام علمی: Prunus cerasus') . میوه آن ترش مزه و سرخ رنگ است. بلندی درخت آن 3 تا۱۰ متر است. صد گرم آلبالو ۱۶ گرم مواد قندی،۸۵/۰ گرم پروتئین و ۶/۸ کالری دارد. بعلاوه صد گرم آن حدود ۵۰ میلی گرم کلسیم، ۲۰ میلی گرم فسفر، ۱ میلی گرم آهن، ۴۰۰ واحد بین‌المللی ویتامین A ، ۱۴/۰ میلی گرم تیامین، ۱۲/۰ میلی گرم ریبوفلاوین، ۵ میلی گرم ویتامین C و نیز مقداری سدیم، منیزیم، پتاسیم، مس، روی و املاح دیگر دارد. برای آلبالو خواص زیادی ذکر کرده‌اند که از جمله می‌توان به ارزش آن در درمان التهاب کلیه، ناراحتیهای کبد، معده و روده و نیز بیماری‌های تبدار اشاره کرد. دم کرده آلبالو خاصیت ادرار آور داشته و از قدیم به ارزش آن توجه داشته‌اند. از آلبالو برای تهیه آلبالو پلو، اشکنه آلبالو، شربت آلبالو و ترشی آلبالو و یکی از پر طرفدارترین لیکورهای جهان ویشنوکا» و موارد دیگر استفاده می‌شود.

آلبالو یا به قول فرنگی‌ها همان گیلاس ترش از میوه‌های فصل تابستان است که هم به صورت خام به عنوان میوه، مورد استفاده قرار می‌گیرد و هم از آن در غذاها، دسرها و شیرینی‌های مختلف فصل استفاده می‌کنند. البته از مربا و شربت خوشمزه آن نیز نمی‌توان به‌راحتی گذشت؛ به خصوص اینکه شربت آلبالو خاصیت عطش‌زدایی نیز دارد.درضمن، بعضی‌ها برای رفع تشنگی، آب آلبالو را به شربت آن ترجیح می‌دهند. از طرف دیگر، این میوه طبیعتی سرد دارد؛ بنابراین خوردن آن به افراد گرم‌مزاج توصیه می‌شود. به‌طورکلی آلبالو، سرشار از ویتامین‌ها و املاح معدنی گوناگونی به خصوص ویتامین C و مقداری سدیم، منیزیم، پتاسیم، مس و روی است.

 

ادامه مطلب

آسِرولا میوه‌ای گرمسیری است که در هند غربی و شمال آمریکای جنوبی می‌روید. این میوه در هندوستان نیز کشت می‌شود. آسرولا میوه‌ای با طعم شیرین و دارای مقدار بسیار زیادی ویتامین ث می‌باشد.

این میوه از تیرهٔ مالپیگیاسه (Malpighiaceae) است.ویتامین ث موجود در آسرولا در قرص ضدچروک ایمدین استفاده می‌شود و در ساخت کلاژن‌های جدید کاربرد بسیار زیادی دارد.

آسرولا، نوعی میوه بوته ای به رنگ قرمز و با طعم ترش است. این میوه بومی کارائیب و آمریکاست.

 

ادامه مطلب

درخت زردآلو بومی نواحی چین است و هنوز هم به صورت وحشی در این مناطق می روید. این درخت در اوایل قرن اول میلادی به آسیا و اروپا راه یافت. ارتفاع درخت زردآلو تا 6 متر هم می رسد . برگ های آن مانند قلب نوک تیز و به رنگ سبز روشن مایل به زرد می باشد . گل های زردآلو درشت و به رنگ سفید متمایل به قرمز است . میوه آن گوشتی و زرد رنگ ، با طعمی مطبوع و شیرین بوده که در اواسط تابستان می رسد. هسته زردآلو صاف ، قهوه ای و بیضی شکل است. در داخل هسته مغز آن قرار درد که طعم آن گاهی شیرین و گاهی تلخ می باشد. 

ادامه مطلب

زاالک در ایران از جمله در بلندی‌های بالای ۲۵۰۰ متر در استان کهکیلویه و بویراحمد، استان فارس استان و اصفهان به خصوص شهرستان نجف آباد می‌روید. این گیاه در استان آذربایجان شرقی و استان کردستان و شمال استان آذربایجان غربی هم به وفور یافت می شود.

این گیاه را در زبان ترکی یمی شان» گویند. در زبان کردی به آن بلچ (Belch) و گویژه نیز می گویند. و در نجف آباد به کوج معروف است.

این گیاه دارای دونوع سفید و قرمز (شغالی) می باشد.

ادامه مطلب

زاالک میوه‌ای پاییزی است که این روزها در بازار میوه‌فروشان بسیار به چشم می‌خورد. این میوه اگرچه جثه‌ای کوچک دارد ولی بسیار پرفایده و مغذی است و به رنگ‌‌های زرد و نارنجی در اکثر نواحی معتدل می‌روید. 

ادامه مطلب

بادام (Amygdalus) نوعی میوه است، که درخت آن بومی نواحی خاورمیانه و جنوب آسیا می‌باشد. در اصل بادام جزو مغزهای حقیقی به حساب نمی‌آید، بلکه از انواع شفت هاست که دارای یک پوسته بیرونی و یک پوشش درونی سخت است که دانه (مغز) در درون آن قرار می‌گیرد. ارتفاع درخت بادام ۴ تا ۱۰ متر است و قطر آن نیز می‌تواند به بیش از ۳۰ سانتیمتر برسد. بزرگترین کشورهای تولید کننده بادام در دنیا ایالات متحده آمریکا و اسپانیا هستند. ایران با تولید ۶٪ در رتبه پنجم تولیدکنندگان این میوه قرار دارد. ۴۹٪ دانه بادام را روغن تشکیل می‌دهد که ۶۲٪ آن اویئیک اسید غیر اشباع، ۲۴٪ لینولئیک اسید غیراسباع، و ۶٪ آن پالمیتیک اسید اشباع است. مقدار انرژی موجود در هر ۱۰۰ گرم مغز بادام، ۵۷۶ کیلوکالری است. کاشتن درخت بادام در باغچه خانه راحت است. می‌توانید آن را در فصل زمستان بکارید تا بهار جوانه بزند. مراقب باشد که گیاه‌تان باید نور خورشید ببیند و در فصل تابستان هفته‌ای یک بار آبیاری شود بهترین نوع این محصول در شهرستان تسوج از آذزبایجان شرقی یافت میشود .

ادامه مطلب